Andrew ontmoet!

Ondertussen hebben we Andrew ontmoet!!!

Hij was heeel verlegen en bewoog nauwelijks de eerste 15 minuten.

Ik mocht wel zijn hand vasthouden maar verder kwamen we niet.

Ook de kadootjes met knuffel en auto's mochten niet baten.

Zelfs de moedige pogingen van Paul om te laten zien hoe je met een auto moet rondscheuren werkte niet.

Pas toen ik de mobiele telefoon liedjes liet spelen ontspande hij wat en ging zelfs tegen me aanleunen.

Even later ging hij op schoot zitten maar verder reageerde hij nauwelijks.

Hij liet strelen op z'n wang toe maar bleef onbewogen.

Later liet hij zich door Els op de arm nemen maar daar bleef het bij.

Pas toen hij met Paul en Els naar zijn gezamenlijke kamer ging liet hij wat initiatief zien.

Een ander kindje wilde de hand van Paul pakken maar dat wilde hij niet.

Dit is mijn broertje!! En gelijk hadtie!!

Na hem even wat alleen laten ben ik naar zijn gezamenlijke kamer gegaan en wilde hij gelijk even opscheppen tegenover zijn huisgenootjes. Op Daddy's schoot even wat kunstjes doen.

Na wat meespelen en gekkigheid doen begon hij valspelletjes te doen!!

Dit deed hij gelijk zo overtuigend dat ik hem de tweede keer bijna niet kon pakken en het niks scheelde of hij was met zijn bolleke tegen de bankleuning gestuiterd.

Daarna in de groep bidden, wat drinken en daarna tandenpoetsen.

Nadat Penelope me liet zien hoe het gedaan werd kon ik het bij Andrew doen.

Dit ging prima en daarmee zal het voorlopig wel mijn taak blijven bij de boys want ik heb het wel trots Mamma verteld natuurlijk.

Een paar foto's maar Andrew in de armen van mama nog niet want we zijn een fototoestel kwijt nu ik dit schrijf. We slapen hier op de compound onder nogal primitieve omstandigheden en we zijn nog wel even bezig onze weg aan het vinden hier in Bukura.