1ste Court ?

We hebben een goed contact met onze advocaat. Het eerste gesprek was prima, het zag er goed uit. Veel documenten en bewijsstukken zijn heen en weer gemaild om te checken en te dubbelchecken. We zaten er helemaal bovenop.
De maandag voor de eerste mogelijkheid voor court moesten we downtown komen om de documenten te tekenen. Hierbij bleek dat er toch nog verbeteringen nodig waren. Kortom, we hebben er 3 en een half uur gezeten met Andrew op een klein kantoortje. Jammer dat het dan toch zo op het laatste moment moet.
Andrew heeft zich prima gehouden en ook toen we bij de parkeerplaats driedubbel ingeparkeerd stonden en nog eens een half uur moesten wachten bleef hij de vrolijkheid zelf. 600 auto's op een parkeerplaats voor nog niet de helft met mannetjes die 40 autosleutels vast hebben en zo de de auto's van de ene dubbel-parkeerplek naar de andere rijden.
Dinsdag zou de advocaat de documenten indienen, het liefst zo vroeg mogelijk natuurlijk, om nog een kans te maken op de court, die vrijdag. Dinsdag sms't hij dat we nog foto's moeten printen en komen brengen, digitaal was niet mogelijk. Dus met de noodzaak voor onze kans boven het hoofd hangende ben ik als een razende aan het werk gegaan en was 11 uur op zijn kantoor. Daar bleek ook nog dat er nog een papier getekend moest worden door de guardian ad litem. De hoop was toen al wel vervlogen en inderdaad kregen we woensdag te horen dat de inschrijvingen voor court vol zat. Jammer dat je zo alert en pro-actief bezig bent en dat het dan toch niet lukt.

Hoe vaak erachteraan bellen en "pushen" wordt onbeleefd? Aan het onbeleefde gaan we ons niet meer storen!

Het moraal moest weer even opgeschroefd worden en wat werkt beter dan springen? Dus gesprongen hebben we! Bij Jolly Rogers hebben ze springkussens zat en bij de Chinees ook. Instant lol voor de kinderen.  Fijn dat we een auto hebben, je hoeft er alleen maar heen te rijden.

Paul is aan het bouwen geslagen, hij wil uitvinder worden of lasser. Was het eerst trekken aan een dood paard om hem met bouwsteentjes aan de gang te krijgen nu maakt hij de prachtigste bouwwerken en kan hij zich lekker vermaken. Andrew praat steeds beter Nederlands en we kunnen al bijna gewoon met hem praten. Zijn thema afgelopen week was: "Welke kleur is dat"? De waterauto is blauw. Laatst hebben we hem 's middags naar bed gebracht terwijl hij er nog niet klaar voor was, spelletjes wilde hij doen! We moesten een paar keer terug naar zijn kamer om hem  in bed te leggen. Daarna was het rustig, moederinstinct besloot toch nog even te kijken en hij was weg! Stond hij al zeker 15 minuten  in de kast, verstoppertje spelen en wachten tot we kwamen zoeken, AAAhhh. Wij hebben hem nog nooit 2 minuten stil zien staan...

's Avonds voor het naar bed brengen gaan we ravotten, verstoppertje spelen en op het bed springen. De buren onder en boven weten dan hoe laat het is zonder op de klok te kijken. Het lijkt het leukste wat er is in de hele wereld en de longinhoud van Andrew heb ik eerder al besproken. De Zweedse buren boven hebben een zoontje dat elke keer de ouders komt vertellen dat Andrew in het trappegat speelt. Er spelen ook andere kinderen maar als Andrew er speelt weten de ouders dat al lang..    

Jolly Rogers

Iron Man lacht niet, ook niet op de foto

Daddy kijk es wat ik kan

Met Jesse spelen

boomhut in Malu

We werden uitgenodigd door Marco en Miriam met hun zoontjes Yanniek en Jesse voor een overnachting in een treehouse. http://www.malu-kenya.com/accommodation/tree_house/index.php . Dit is anderhalf uur rijden buiten Nairobi en dan nog een half uur "rough road" de bergen in. Even weg uit de drukte en dieseldampen.

We waren er bijna...Over een hobbelige karrespoor rijden we langs een weiland en de auto glijdt weg. Het karrespoor is vastgetrapte aarde maar ernaast en ertussen is de grond weggespoeld. Eerst een misselijkmakend geschuur van de bodem van de auto en dan schuin op de zijkant. Na wat proberen heen en weer te schommelen zonder resultaat komen er 2 Kenianen met een landrover en een ketting. De ketting werd geknoopt?? en met een paar pogingen waren we eruit. Wel trok 1 knoop zich bijna los en hebben we mazzel gehad. De kras over de deuren aan de linkerkant leg ik later wel uit aan de verhuurder Sally. Voor de kinderen het eerste avontuur en wij blazen even uit.

Maar dan zien we de treehouse hoog boven ons en kan het feest beginnen. Wat een prachtig idyllisch plekje. Via een houten trap kom je op de veranda en kijk je over een grasveldje met een rivier schuin onder je. Je hoort het water gorgelen door de stroomversnellingen, (De kinderen zullen wel wat vaker moeten plassen). Achter de rivier zie je rotswand omhoog rijzen met allemaal vogelnestjes. Een adelaar zit geduldig op een tak te wachten en langharige aapjes zitten in hun favoriete boom. Binnen is het al even mooi met een hele ruime zitkamer een goede keuken en heerlijke bedden. Erg smaakvol en nog comfortabel ook.

Even lijken de tralies van het appartement, het geregel met de advocaat en de loterij die "high court" heet ver weg.

De dames gaan betalen en de mannen gaan de buurt verkennen. De vuurplaats voor het kampvuur, de vuurplaats waar ze bezig zijn warm water voor vanavond te maken en het smalle pad beneden naar de rivier waar nijlpaardsporen staan. De dames laten even op zich wachten want het is een behoorlijke wandeling naar de receptie. We willen die dag ook nog naar de hot spring waar ze een hot tub van hebben gemaakt ergens in het bos en er komen al donkere wolken aanzetten. De landrover komt ons oppikken maar na een paar honderd meter krijgt deze pech, vastgelopen rem. Daarom wordt er een mannetje opgeroepen met de Walkie Talkie en die loopt naar de treehouse om daar de paraplu's te halen en bij ons te brengen. Ondertussen regent het al maar gelukkig is het maar een kort buitje. Het kampvuur wordt aangestoken en kinderen vinden het lekker spannend allemaal.

Miriam heeft lekkere spaghetti gemaakt en daarna is het ronddollen en badderen. Prachtige badkamers waar alles van hout is maar wel met bruin water en dan na het verhaaltje slapen. Paul verteld dat hij morgen in de jungle nog aan de lianen wil slingeren en Andrew wil na het slapen brood eten. De grote mensen hebben een heerlijk avondje met  chips en wijn. Lekker om even niet in kindertaal te praten. Goed gezelschap maakt dat de tijd vliegt, even nog naar de sterren kijken en dan onder heerlijke dekbedden slapen.  

De volgende morgen ontbijtje en naar de hot tub. Bergop en onder de keniaanse zon valt het nog niet mee. Daar komt de ezelwagen en de kinderen beleven hun volgende avontuur. Het is wel erg hobbelig en ik weet niet wat vermoeiender is, op de wagen of erachter lopen. Het is ook wel een behoorlijke klus voor de ezel zelfs alleen met de kinderen erop. Maar een uurtje later zijn we er en hoeven we alleen nog maar een stukje te klauteren langs de rivier. en op de stenen oversteken, de leuning is weggespoeld met de laatste regens. Met de stenen ingelegd cement zien we een soort bubbelbad. Je moet er niet aan denken om het cement daar te krijgen. Op het plateautje is het erg glad maar na wat wankelen met kinderen aan de hand zijn de kleren uit en kunnen we.

Het water is warm en bruin (regensseizoen) maar het is heerlijk plonzen na een flinke wandeling en klauterpartij. Daarna aankleden en weer terug, gelukkig is er halverwege een restaurantje waar we een pasta lunch krijgen. Nadat we terug zijn gauw inpakken en wegwezen want de regenwolken komen weer over de bergen en we willen de "rough road" gehad hebben voordat het begint te regenen. Met een gewone auto kom je er echt niet als het nat is. En hoe heerlijk het ook was, de kinderen hadden een huilconcert toen we instapten, we moeten ook nog thuiskomen.

uitzicht op de rivier

tree house

Vuurtje stoken

De ezel heet John

Hot Tub in het bos

Koninginnedag op de nederlandse school

In Nederland is het altijd mooi weer met Koninginnedag, gelukkig hier ook. De lange regens lijken aan hun eind te komen. Minder regen meer zon, minder stroomuitval hopelijk. Laatst waren we net klaar met avondeten en was ik met Andrew aan het douchen en poef, "stroom uit" zei Andrew even later zei hij, "water koud" en daar was geen woord chinees bij. Gelukkig kwam Els met een zaklamp, afdrogen, plassen en boekje voorlezen. Daarna in bed blijven liggen totdat ze sliepen. Daarna hebben we nog een filmpje gekeken tot de accu van de laptop op was.
Wat er de laatste maand naar beneden is gekomen lijkt genoeg voor een jaar. Anders moeten ze het maar beter verdelen over het land..

Op de nederlandse school vierde we 30 april op 5 mei, en kun je een Kikoi doek ruimte huren om je spulletjes te verkopen. Wij hebben niet zoveel en we gingen dan ook jacht! Binnen de kortste keren hadden we spelletjes, Donald Duck's, voorleesboekjes, schoenen voor Andrew, wat boeken voor mij en zelfs een stoer spijkerjack voor Paul. Geen chinese kwaliteit en voor een prikkie. Met een speech van de ambassadeur  (niemand luisterde) gingen we de andere activiteiten bekijken. De gezichten werden geschminkt, Paul werd Spiderman en Andrew een Jaguar. Een half uur in de rij voor friet met saté en daarna trommelen. Ook waren er acrobaten en Paul mocht mee doen. Ons sporttalentje deed het natuurlijk supergoed. Daarna begon de Salsa disco. Andrew heeft meer mijn ritme gevoel en begon al snel rondjes te rennen. Maar Paul danste de hele vloer plat. Els werd ervoor bijgeroepen, "Kijk die zoon van jou eens". Opeens was het Els d'r zoon en niet meer de onze :-) Hevig zwetend deed hij de ene move na de andere.
Ook kregen we een kaartje in de handen gedrukt voor Salsa lessen voor kinderen.
De kinderen hadden een heerlijk dagje op vertrouwd terrein. Wel een gek idee, buiten de hekken van de nederlandse school is het afrikaans, stoffig en druk, binnen de hekken alles oranje met nederlandse vlaggetjes, disco muziek en erg georganiseerd.