woensdag 23 mei 2012

boomhut in Malu

We werden uitgenodigd door Marco en Miriam met hun zoontjes Yanniek en Jesse voor een overnachting in een treehouse. http://www.malu-kenya.com/accommodation/tree_house/index.php . Dit is anderhalf uur rijden buiten Nairobi en dan nog een half uur "rough road" de bergen in. Even weg uit de drukte en dieseldampen.

We waren er bijna...Over een hobbelige karrespoor rijden we langs een weiland en de auto glijdt weg. Het karrespoor is vastgetrapte aarde maar ernaast en ertussen is de grond weggespoeld. Eerst een misselijkmakend geschuur van de bodem van de auto en dan schuin op de zijkant. Na wat proberen heen en weer te schommelen zonder resultaat komen er 2 Kenianen met een landrover en een ketting. De ketting werd geknoopt?? en met een paar pogingen waren we eruit. Wel trok 1 knoop zich bijna los en hebben we mazzel gehad. De kras over de deuren aan de linkerkant leg ik later wel uit aan de verhuurder Sally. Voor de kinderen het eerste avontuur en wij blazen even uit.

Maar dan zien we de treehouse hoog boven ons en kan het feest beginnen. Wat een prachtig idyllisch plekje. Via een houten trap kom je op de veranda en kijk je over een grasveldje met een rivier schuin onder je. Je hoort het water gorgelen door de stroomversnellingen, (De kinderen zullen wel wat vaker moeten plassen). Achter de rivier zie je rotswand omhoog rijzen met allemaal vogelnestjes. Een adelaar zit geduldig op een tak te wachten en langharige aapjes zitten in hun favoriete boom. Binnen is het al even mooi met een hele ruime zitkamer een goede keuken en heerlijke bedden. Erg smaakvol en nog comfortabel ook.

Even lijken de tralies van het appartement, het geregel met de advocaat en de loterij die "high court" heet ver weg.

De dames gaan betalen en de mannen gaan de buurt verkennen. De vuurplaats voor het kampvuur, de vuurplaats waar ze bezig zijn warm water voor vanavond te maken en het smalle pad beneden naar de rivier waar nijlpaardsporen staan. De dames laten even op zich wachten want het is een behoorlijke wandeling naar de receptie. We willen die dag ook nog naar de hot spring waar ze een hot tub van hebben gemaakt ergens in het bos en er komen al donkere wolken aanzetten. De landrover komt ons oppikken maar na een paar honderd meter krijgt deze pech, vastgelopen rem. Daarom wordt er een mannetje opgeroepen met de Walkie Talkie en die loopt naar de treehouse om daar de paraplu's te halen en bij ons te brengen. Ondertussen regent het al maar gelukkig is het maar een kort buitje. Het kampvuur wordt aangestoken en kinderen vinden het lekker spannend allemaal.

Miriam heeft lekkere spaghetti gemaakt en daarna is het ronddollen en badderen. Prachtige badkamers waar alles van hout is maar wel met bruin water en dan na het verhaaltje slapen. Paul verteld dat hij morgen in de jungle nog aan de lianen wil slingeren en Andrew wil na het slapen brood eten. De grote mensen hebben een heerlijk avondje met  chips en wijn. Lekker om even niet in kindertaal te praten. Goed gezelschap maakt dat de tijd vliegt, even nog naar de sterren kijken en dan onder heerlijke dekbedden slapen.  

De volgende morgen ontbijtje en naar de hot tub. Bergop en onder de keniaanse zon valt het nog niet mee. Daar komt de ezelwagen en de kinderen beleven hun volgende avontuur. Het is wel erg hobbelig en ik weet niet wat vermoeiender is, op de wagen of erachter lopen. Het is ook wel een behoorlijke klus voor de ezel zelfs alleen met de kinderen erop. Maar een uurtje later zijn we er en hoeven we alleen nog maar een stukje te klauteren langs de rivier. en op de stenen oversteken, de leuning is weggespoeld met de laatste regens. Met de stenen ingelegd cement zien we een soort bubbelbad. Je moet er niet aan denken om het cement daar te krijgen. Op het plateautje is het erg glad maar na wat wankelen met kinderen aan de hand zijn de kleren uit en kunnen we.

Het water is warm en bruin (regensseizoen) maar het is heerlijk plonzen na een flinke wandeling en klauterpartij. Daarna aankleden en weer terug, gelukkig is er halverwege een restaurantje waar we een pasta lunch krijgen. Nadat we terug zijn gauw inpakken en wegwezen want de regenwolken komen weer over de bergen en we willen de "rough road" gehad hebben voordat het begint te regenen. Met een gewone auto kom je er echt niet als het nat is. En hoe heerlijk het ook was, de kinderen hadden een huilconcert toen we instapten, we moeten ook nog thuiskomen.

uitzicht op de rivier

tree house

Vuurtje stoken

De ezel heet John

Hot Tub in het bos

Geen opmerkingen:

Een reactie posten