De maandag voor de eerste mogelijkheid voor court moesten we downtown komen om de documenten te tekenen. Hierbij bleek dat er toch nog verbeteringen nodig waren. Kortom, we hebben er 3 en een half uur gezeten met Andrew op een klein kantoortje. Jammer dat het dan toch zo op het laatste moment moet.
Andrew heeft zich prima gehouden en ook toen we bij de parkeerplaats driedubbel ingeparkeerd stonden en nog eens een half uur moesten wachten bleef hij de vrolijkheid zelf. 600 auto's op een parkeerplaats voor nog niet de helft met mannetjes die 40 autosleutels vast hebben en zo de de auto's van de ene dubbel-parkeerplek naar de andere rijden.
Dinsdag zou de advocaat de documenten indienen, het liefst zo vroeg mogelijk natuurlijk, om nog een kans te maken op de court, die vrijdag. Dinsdag sms't hij dat we nog foto's moeten printen en komen brengen, digitaal was niet mogelijk. Dus met de noodzaak voor onze kans boven het hoofd hangende ben ik als een razende aan het werk gegaan en was 11 uur op zijn kantoor. Daar bleek ook nog dat er nog een papier getekend moest worden door de guardian ad litem. De hoop was toen al wel vervlogen en inderdaad kregen we woensdag te horen dat de inschrijvingen voor court vol zat. Jammer dat je zo alert en pro-actief bezig bent en dat het dan toch niet lukt.
Hoe vaak erachteraan bellen en "pushen" wordt onbeleefd? Aan het onbeleefde gaan we ons niet meer storen!
Het moraal moest weer even opgeschroefd worden en wat werkt beter dan springen? Dus gesprongen hebben we! Bij Jolly Rogers hebben ze springkussens zat en bij de Chinees ook. Instant lol voor de kinderen. Fijn dat we een auto hebben, je hoeft er alleen maar heen te rijden.
Paul is aan het bouwen geslagen, hij wil uitvinder worden of lasser. Was het eerst trekken aan een dood paard om hem met bouwsteentjes aan de gang te krijgen nu maakt hij de prachtigste bouwwerken en kan hij zich lekker vermaken. Andrew praat steeds beter Nederlands en we kunnen al bijna gewoon met hem praten. Zijn thema afgelopen week was: "Welke kleur is dat"? De waterauto is blauw. Laatst hebben we hem 's middags naar bed gebracht terwijl hij er nog niet klaar voor was, spelletjes wilde hij doen! We moesten een paar keer terug naar zijn kamer om hem in bed te leggen. Daarna was het rustig, moederinstinct besloot toch nog even te kijken en hij was weg! Stond hij al zeker 15 minuten in de kast, verstoppertje spelen en wachten tot we kwamen zoeken, AAAhhh. Wij hebben hem nog nooit 2 minuten stil zien staan...
's Avonds voor het naar bed brengen gaan we ravotten, verstoppertje spelen en op het bed springen. De buren onder en boven weten dan hoe laat het is zonder op de klok te kijken. Het lijkt het leukste wat er is in de hele wereld en de longinhoud van Andrew heb ik eerder al besproken. De Zweedse buren boven hebben een zoontje dat elke keer de ouders komt vertellen dat Andrew in het trappegat speelt. Er spelen ook andere kinderen maar als Andrew er speelt weten de ouders dat al lang..
 |
| Jolly Rogers |
 |
| Iron Man lacht niet, ook niet op de foto |
 |
| Daddy kijk es wat ik kan |
 |
| Met Jesse spelen |
Het gebruikelijke baalwerk wat de procedure betreft dus.... het zal niet de laatste keer zijn dus sterkte maar, nu en alle volgende keren.... Maar goed om te horen dat jullie verder volop genieten met jullie mannetjes, heerlijk! groetjes vanuit een herfstachtig Zweden waar de temperatuur al zeker een week niet boven de 15 graden is uitgeweest en de winterjassen nog steeds aankunnen. Ja het is echt zo, geen grapje omdat jullie dat zo graag willen horen :-).
BeantwoordenVerwijderengroetjes van de ex-schuin-overburen