Naar school

Vorige week was Paul's eerste week op de Nederlandse school. Hij zit in een klasje met 10 kinderen en een hele lieve juf. De eerste 2 dagen was hij heel blij om naar school te gaan maar ineens wilde hij niet meer."Ik wil naar Nederland, naar mijn vriendjes",was hetgeen hij een aantal dagen volhield. Zo sneu om onze grote jongen zo verdrietig te zien. Ook altijd een broertje om zich heen die veel aandacht vraagt vond hij niet leuk. Het is ook heel wat voor een jongen van 6 jaar, Naar Kenia gaan, een broertje erbij en naar een nieuwe school. Gelukkig gaat het nu al een stuk beter. Hij heeft al een vriendje en een vriendinnetje in zijn klas, en gaat binnenkort na school ook "afspreken". Ook gaat hij één keer per week naar de "circus school". Een uurtje per week na school gaat hij de acrobaat uithangen. Helemaal goed!

Met Andrew gaat het steeds beter. Wij spreken al een aardig woordje swahili, en Andrew begint ook steeds meer nederlandse woordjes te gebruiken. Gisteravond werd hij ineens heel verdrietig en kon niet stoppen met huilen. Hij was ontroostbaar. Toen ik hem in het swahili vertelde dat hij Kevin mist, en Brian en Tina en Mama Jacintha  keek hij me met grote ogen aan. Nadat ik dit een aantal keren herhaalde stopte hij met huilen en viel op mijn schoot in slaap.  Ik had het blijkbaar goed ingeschat en hij voelde zich begrepen. Heel fijn om te merken dat we ondanks de taalbarriere elkaar kunnen begrijpen.

Ook Han en ik beginnen ons steeds meer thuis te voelen. Afgelopen weekend hebben we lekker geborreld in de grote tuin bij Anoek en Peter, zijn we uit eten geweest met Jaap en Fimke en onze  4 kinderen waarvan 2 heel veel kabaal maakten. Erg gezellig, alleen de andere gasten vonden het minder fijn denk ik. Op zondag gaan zwemmen in het zwembad op de Nederlandse school, waar andere zweedse en nederlandse adoptiestellen waren. Dus wat dat betreft is het prima vertoeven hier bij een temperatuur tussen de 25 en 30 graden.
Ook is Han samen met Andrew en 2 andere families naar de "whine and blanket "geweest in Mamba Village. Erg groots opgezet en proffesioneel. Een groot podium waar allerlei bandjes optreden. Zelfs uit Z- Afrika. Ook had je wat kindeactiviteiten en daar op het gras hebben we de blankets uitgespreid. Heerlijk keuvelen met de kinderen om ons heen spelen en drentelen. Andrew durfde niet in de zweefmolen maar dit kan ook komen door de ellebogenwerk dat nodig was om een plekje te veroveren. Het was wel heel warm en Andrew heeft een liter appeljuice opgeslobberd. De jetset van Nairobi was erbij en zelfs de Keniaanse Paul de Leeuw/ Andries Knevel van de nationale zender K24 was aanwezig. Een heerlijk dagje alles bijmekaar.

Voor het visuele:

Allereerste ijsje met koekjes (die zijn minder koud)
Weer een "Juice op"
Malieveld is er niks bij
Kinderveldje

Nu Paul op school zit is het gemakkelijker om in een ritme te komen. Han gaat binnenkort kijken bij een fabriek net buiten Nairobi waar hij misschien wat werk kan doen en ik ga informeren over een vrijwilligers-project in de "slum" Kibera. Dit worden uiteraard maar een paar uurtjes per week want onze prioriteit ligt natuurlijk bij onze twee jongens.