Middenstand

We hadden een volle dagbesteding gepland. Els zou met Diane naar Jukumu Letu gaan in Ngong town. Dit is een project voor opvang van kinderen van werkende moeders in de slum en waar ze huisnijverheid aanbieden om dit te betalen. Ik zou met Ingrid en ieder 1 kind op jacht gaan naar manden. Deze manden hebben we wel eens aan de kant van de weg gezien en kun je meenemen als zijnde koffer. Alleen heb je langs de kant van de weg niet zoveel keus en zijn ze niet zo schoon meer. En voor mijn idee om 2 manden te kopen die net verschillend in grootte zijn zodat ze precies in mekaar passen heb je een ruimer aanbod nodig.

Bij Viking house zou de mandenwinkel zijn. Aan de Waiyaki Highway vonden we de Viking house met de mandenwinkel. Ook dit is een project om geld te genereren voor minderbedeelden.
Een huiskamergrote winkel overvol met manden. En ik wilde 2 grote en die liggen in de hoek onderop dus op het oog zoeken en stapelen. De mooiste mandentorens hebben we gemaakt tot ik 2 perfect passende had gevonden. Ik mocht niet onderhandelen maar kreeg honderd bob korting.

Op de weg terug waren we bijna thuis toen ik een telefoontje kreeg van Els. Er was wat gebeurd en daardoor kon ze de volgende afspraak niet halen of ik..... Hierbij draaide ik de Riara road op en werd aangehouden door de sterke arm van de wet. Bellen en rijden is verboden en ik moest mee naar het bureau en morgen zou ik voor de rechter moeten verschijnen. Hier had ik al wel verhalen over gehoord en nu was ik aan de beurt. Eerst volgde de onderhandeling of Ingrid en de kinderen uit mochten stappen. Dat mocht maar Andrew wilde eerst niet mee, hij voelde de spanning natuurlijk wel. Daarna stapten 2 agenten in en moest ik mee naar het bureau. Nog geen 100 meter later belde Els weer, agent John greep deze gelegenheid met beide handen om mij aan de kant sommeren. Bij het terugbellen vertelde Els dat Diana was bestolen van 2000Ksh in de matatu.  Ze hadden niet zo'n zin meer om terug te gaan met de matatu. Hier kon ik vertellen dat ik ook bestolen zou worden  maar dat ik nog niet wist hoeveel. Els en Diane zouden proberen toch op eigen kracht terug te komen. Het gesprek met de politie begon met de vraag of ik een andere oplossing wist dan naar het bureau, daar heb ik natuurlijk heel verbaasd op gereageerd. Toen ging het gesprek van 10000 naar 5000 naar 3000 en toen begon ik mij bezorgd te maken om Andrew en besloot dit maar voor lief te nemen. Daarna mocht ik ze weer terugbrengen en kon ik verder. Bij Ingrid hebben we even een boterham gegeten om het voorval te laten bezinken. Els en Diane waren gearriveerd zonder kleerscheuren bij hun volgende afspraak, waarbij ze voorin mochten zitten naast een gezellige rasta chauffeur.

2 mooie manden, een goede dagbesteding en 2 sterke verhalen erbij, al met al en goede dag voor de middenstand.  

grooote vliegtuig naar Nederland

Wie wil er een koekje?

Niet voor nou maar straks in November?