Het deeg mixen ging moeizaam maar met wat volharding leek het wat. Daarna kon het deeg in de bakvorm en in de oven. Deze oven warmt niet erg goed op en moet je eerst op maximum zetten. Alleen na 5 minuten viel de stroom uit. Paul probeerde met zijn hete adem nog de oven op temperatuur te houden, maar gelukkig duurde de stroomuitval maar 10 minuten. We hadden nog goede hoop en na een tijdje begon het heerlijk te ruiken. Na de extra 10 minuten kon de cake eruit en.....bleek deze zwart en plat. We hadden nog een kwartiertje voor de visite en dus ging ik als de weerlicht naar de Junction Mall. Els had daar een simpele cake zonder toppings gezien voor maar 400 Ksh. Dit was niet in een winkel maar rond de trap staan vitrines met een behulpzame dame erachter. Na 3 rondjes eromheen met on-Keniaanse spoed zag ik alleen kant en klare taarten voor 2400 Ksh. Daarom maar even vragen aan de behulpzame dame: "Do you have just a simple cake? Ze antwoorde met een verbaasde:"simplecake??". Ik zei:"Yes, just a simple cake without toppings". Haar uitdrukking veranderde niet en ze zei nog een keer :"simplecake??" Hierna wees ik op de vitrine en zei: "You had a simple cake yesterday in your display". Zei zegt :"This is the display". Ik: "Yes I know but you don't have any cake. Hierna loste ze de babbelonische spraakverwarring op met te zeggen :"This is all we have". Gelukkig vond ik een paar kraampjes verder een simpele carrotcake en kon met gezwinde spoed huiswaarts.
Frank zei toen hij binnenstapte:" Gaan jullie het huis verkopen, het ruikt hier zo lekker". Met het verhaal en het resultaat als illustratie kwam arme Frank niet meer bij.
Het werd een gezellige middag met carrotcake met eigen topping.
 |
| zwart en plat |
 |
| Maar het ruikt lekker |
 |
| Zoek de aap, zou die de cake ruiken? |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten